آدم لذت میبره از این حالِ کاکتوس: هم حساب کتابش با اطرافیانش صاف و پوست کنده ست، هم به موقعش گلی میده که به سختی بشه با زیباییش رقابت کرد...

یعنی قشنگ میدونه با خودش چند چنده...